OBYWATEL

Anna Bieńkowska, córka Stanisława Matias, żołnierza generała Andersa i Danuty Matias. Nauczycielka historii. Dzięki projektowi poznałam wiele historii ludzi, którzy stali się moimi przyjaciółmi. Sama mogłam podzielić
się korzeniami swoich bliskich.
Spotkania z rodziną Nowaków są dla mnie ogromną  przyjemnością i wielką przygodą. Odkryłam w sobie coś więcej niż bycie jedynie mieszkanką Kwidzyna. Nauczyłam się głębiej dostrzegać potrzeby mojego miasta, mojej małej ojczyzny.

Antoni Tynda
genetycznie – humanista
z zamiłowania sportowiec
z zawodu – inżynier
z przypadku – biznesmen
z natury romantyk i marzyciel
Zalety wiara w ludzi, granicząca
z naiwnością.
Wada lenistwa.

Bernadetta Heczko
Większość mieszkańców Kwidzyna po 2.Wojnie Światowej, to przybysze z Wołynia, Lwowa, Wilna. Malo kto wie, ze do chwili obecnej żyją w Kwidzynie potomkowie mieszkańców, którzy zamieszkiwali Kwidzyn /Marienwerder już przed 2. Wojną Światową.
Ja, Bernadetta Heczko, jestem rodowitą Kwidzynianką z dziada pradziada, ze strony mojej mamy Elisabeth Schlauweg-Heczko i w naszym projekcie PRZYBYSZ- MIESZKANIEC-OBYWATEL przybliżam historię mojej mamy, która przeszła gehennę po wkroczeniu wojsk radzieckich w 1945 roku, wyzwalających nasze tereny od niemieckiego nazizmu. Nie opuściła po wojnie swoich ziem ojczystych… została i wdrożyła się w polską rzeczywistość. Jej historia jest też moją historią.

Irina

Jadwiga Rozpiątkowska
Jestem kresowianką z Kostopola.
W Kwidzynie mieszkam od 1945 roku. Obecnie poszerzam humanistyczne zainteresowania, biorąc udział w realizacji projektu pt. „Przybysz. Mieszkaniec. Obywatel.” Dzięki koleżeńskiej współpracy, kontaktom z fachowcami od sztuki teatru lalkowego, teoretykami infrastruktury społecznej, poznałam nową wiedzę o historii miasta i potrzebach Kwidzyniaków. Na teatralnych warsztatach i podczas rozmów z widzami wzbogacałam swoją osobowość i umacniałam lokalny patriotyzm.

Dorota Joanna Łoś
Rodowita kwidzynianka. Z wykształcenia pedagog, nauczyciel-bibliotekarz, edukatorka. Z pasji czytelniczka, ogrodnik i harcerska instruktorka od 35 lat w służbie ZHP. Czuwaj!

Elżbieta Gardzielewska – jestem kwidzynianką z urodzenia, miłośniczką przyrody i pasjonatką lokalnej historii.
W spektaklu „Rodzina Nowaków” wspominałam miejsca, w których się wychowałam i które mnie ukształtowały, ale zniknęły bezpowrotnie. Wcieliłam się też w ducha niemieckiej matki ostrzegającej małą, nieświadomą zagrożeń córeczkę. Opowiadałam o tym, jak poniemieckie talerzyki wyprodukowane w fabryce Carla Tielscha w Waldenburgu (Wałbrzychu) stały się ważną pamiątką po mojej babci Marysi – chłopce spod Krakowa -przypominają mi teraz smaki i zapachy mojego dzieciństwa, zapoczątkowały też moją kolekcjonerską pasję. W ostatnim akcie spektaklu zwracałam uwagę na to, że zaniedbane miejsce w miejskiej przestrzeni można przekształcić na przykład w ogród społeczny, który będzie służyć wszystkim mieszkańcom. Kwidzyn jest moim miastem i zależy mi na tym, żeby żyło się tu jak najlepiej.

Barbara Drożdz z domu Szafałowicz, pedagog, siostra Ewy, żona Krzysztofa, matka Michała, babcia Antoniny, mieszkanka miasta Kwidzyna od zawsze. W projekcie Sceny Lalkowej im Jana Wilkowskiego „Przybysz-Mieszkaniec-Obywatel” biorę udział od początku. Podczas udziału w spotkaniach opowiadam historię swoich rodziców Anny i Czesława Szafałowicz-  nauczycieli SP3, SP4 i SP2, którzy przybyli na Ziemię Kwidzyńską z Kresów przez Sybir. W spektaklu zostały wykorzystane fakty z ich życia ( tresport nr 58, Dom Dziecka nr 2, wiersze z pamiętnika  15-letnich Syberyjskich Sierot). Wspominam również ludzi, którzy zastępowali mi „Dziadków”-  Zdzisławę Smodlibowską-Niewiadomską i Leona Niewiadomskiego oraz rdzennych mieszkańców Marienwerder Helenę i Konstantego Piór; smaki dzieciństwa, gwarne, pełne młodzieży ulice i zieloną miejską przestrzeń, za która tęsknię. Doceniam ludzi i miejsce zwane „Czarną salą”, gdzie „ja” obywatelka Kwidzyna mogę opowiadać swoją historię.

Romana Hyszko
Od urodzenia i na zawsze czuję się Wielkopolanką, a od dekady także Powiślanką z Kwidzyna. Fascynują mnie jego nieoczywiste dzieje, ciekawią skomplikowane historie rodzinne kwidzynian. Całym tym bogactwem wzrusza i porusza powstały w ramach projektu Przybysz – Mieszkaniec – Obywatel spektakl, którego jestem wielką entuzjastką.

Anna Tynda
Z wykształcenia – pielęgniarka dyplomowana. Praca – nauczycielka zawodu w Zasadniczej Szkole Pielęgniarskiej w Kwidzynie i Policealnej Szkole Medycznej w Gdańsku, organizatorka i kierowniczka Punktów Opieki nad Chorym w Domu na terenie miasta i gmin do emerytury. Cenię prawdomówność, nie znoszę konfliktów i sama ich unikam – zgodnie ze swoimi zasadami.
Nad wszystko przedkładam rodzinę – dzieci, wnuki i prawnuka. Ważną rzeczą jest działeczka oraz kontakt z przyrodą. Lubię poezję, często pamiętam jej fragmenty.

Barbara Szynkarczyn
Pomorzanka, kiedyś nauczycielka historii, obecnie przewodniczka po zamku w Kwidzynie.
Do projektu Przybysz-Mieszkaniec-Obywatel przystąpiłam w styczniu 2022 roku, zainteresowana historią i wspomnieniami Kwidzyniaków. W spektaklu pt. „Historia rodziny Nowaków” zagrałam Matkę Ziemię, również opowiadałam o swoim dziadku Władysławie i przedmiocie bardzo z nim związanym – zapalniczce.

Maria Sitnicka

Wioletta Danuta Głowacka
Moje życie rozpoczęło się 1 października 1972 r. w metropolii gdańskiej, po sześciu latach mieszkania nad morzem moi rodzice postanowili przeprowadzić się o sto kilometrów na południe, do miasta nazwanego Kwidzynem. Tu nauczyłam się czytać, tu stawiałam pierwsze kroki w dorosłości, i tu założyłam rodzinę. Wielokrotnie wracałam myślami do dawnych wspomnień, kiedy mieszkałam w Oliwie, Oruni, Pszczółkach, ale to tu zostałam,
w Kwidzynie, gdzie zapuściłam korzenie.

Roman Głowacki

Robert Chmielewski

Wiktoria Adrianna Cyglicka
Wiek: 21 lat
Wykształcenie: średnie ogólnokształcące, ukończony kurs na „Instruktora ds. terapii uzależnień”
Urodziłam się w Kwidzynie w 2002 roku. Jestem córką Jolanty i Benedykta Cyglickich, najmłodszą z czwórki rodzeństwa. Jestem z natury spokojną osobą, refleksyjną i kochającą (zwłaszcza mojego partnera). Mój epizod obowiązku szkolnego miał swoje wzloty i upadki, ponieważ od 14 roku życia zmagałam się z różnymi problemami życiowymi. Jedne z nich to hospitalizacje w różnych szpitalach i miastach. Koniec końców skończyłam liceum i zdałam maturę z zadowalającym wynikiem. Interesuje się m.in. teatrem. Od 2018 do 2021 roku uczestniczyłam w warsztatach organizowanych przez Scenę Lalkową im. Jana Wilkowskiego we współpracy z Fundacją Edukacji i Rozwoju FLOW w ramach projektu „RAZEM na Rzecz Kwidzyńskiej Integracji Społecznej”. To właśnie ten projekt „zapoznał” mnie ze Sceną Lalkową. Od tamtej pory moje wizyty na Słowiańskiej 13 stały się tradycją. Od 2021 roku jestem wolontariuszem na Międzynarodowym Festiwalu ANIMO. Z wielką przyjemnością dołączyłam do kolejnego projektu pod nazwą „Przybysz-Mieszkaniec-Obywatel”, który idealnie wpisał się w moje zamiłowanie do historii. Jego atmosfera i ludzie w nim uczestniczący są fantastyczni. Owoc naszej pracy jaką jest m.in. spektakl o rodzinie Nowaków jest dla mnie wielkim powodem do dumy. Wierzę, że to dopiero początek mojej przyjaźni ze Sceną Lalkową!